مهدویت و هالیوود؟!

آمریکا با نشان دادن آینده تاریک و خونین بشر در فیلم هاى خود, سعى دارد خود را منجى آینده بشریت معرفى کند. مسإله مهدویت براى غرب پس از انقلاب اسلامى ایران مطرح شد.
هالیوود مرکز فیلمسازى آمریکاست که در هر سال 700 فیلم تولید مى کند و سالانه حدود 15میلیارد دلار سود خالص دارد و نزدیک ...

آمریکا با نشان دادن آینده تاریک و خونین بشر در فیلم هاى خود, سعى دارد خود را منجى آینده بشریت معرفى کند. مسإله مهدویت براى غرب پس از انقلاب اسلامى ایران مطرح شد.
هالیوود مرکز فیلمسازى آمریکاست که در هر سال 700 فیلم تولید مى کند و سالانه حدود 15میلیارد دلار سود خالص دارد و نزدیک به 78% سینماها و تلویزیون هاى جهان از آن تغذیبه مى شوند. در غرب فلیم خنثى وجود ندارد. الان مهمترین کارى که غرب مى کند این است که مبانى نظرى خودش را که محصول ایده ها و اهدافش است به زبان تصویر ترجمه مى کند.

در دهه 90 دو نظریه جدى پیرامون ((مدینه فاضله)) یا آرمان شهر مطرح شد: یکى ((نظم نوین جهانى)) که از سوى جورج بوش مطرح شد و دیگر ((پایان تاریخ)) فوکویاما. این دو مسإله به نحوى از نیت سیاسى غرب در جهانى شدن Globalization)) و ایجاد یک فرهنگ جهانى و تحمیل آن بر جهان پرده بر مى دارد. مجموعه فیلم هایى که در این دو دهه, به ویژه پس از طرح نظم نوین ساخته شده, اهداف غرب را به خوبى نشان مى دهد. براى مثال, آمریکایى ها فیلمى به نام ((روز استقلال)) ساخته اند که جلوه هاى ویژه بسیارى دارد و به شدت بر روى آن تبلیغ شد. در این فیلم, یک گروه فضایى به کره زمین حمله مى کنند و آمریکایى ها دفاع مى کنند و در نهایت, در روز استقلال آمریکا اینها دشمنان را دفع مى کنند. پیام این گونه فیلم ها این است که آمریکا و نظام حاکم بر غرب تنها سیستمى است که جهان را از خطراتى که در آینده رخ مى دهد, حفظ مى کند. در فیلم پیشگویى هاى نوستر آداموس نیز آمریکاست که در مقابل مسلمانان مى ایستد; یا مثلا بازى کامپیوترى خیلى مشهور ((یا مهدى)) که اسم اصلى اش ((جهنم خلیج فارس)) است, خلیج فارس را مرکز حرکت هاى تروریستى جهان جلوه مى دهد. از بعد روان شناسى, این بازى, افراد را نسبت به امام زمان و لفظ ((یا مهدى)) شرطى مى کند; ولى وقتى باطن قضیه را نگاه مى کنید, مى بینید پیام دیگرى هم دارد که حضور نظامى آمریکا را در خلیج فارس را توجیه مى کند. هالیوود در سال 2000 فیلم ((ماتریکس)) را ساخت که فروش و استقبال غیرمنتظره اى داشت. در این فیلم, هویت انسان آینده که به ماشین تبدیل شده است, زیر سوال مى رود, اما نجاتى که براى فرار از این بحران ذکر مى شود, شهرى است به نام صهیونZion) ). در دهه 50 نیز میلیون ها دلار براى ساختن فیلم هایى مثل ((بن هور)) و ((ده فرمان)) هزینه شد تا اسرائیل را که در آن دوره شدیدا دچار بحران مشروعیت بود, نجات دهد.

بحث هاى آخرالزمان (فیوچریسم) که توسط کسانى چون تافلر, فوکویاما, هانتینگتون, برژینسگى و... مطرح مى شود, در سینماى غرب نیز بازتاب دارد. واقعیت این است که بحث آینده نگرى در غرب خیلى جدىتر از فضاى ماست. آینده نگرى در غرب, ریشه در روش تجربى علم دارد که به پیش بینى پدیده ها مى پردازد. در تمدن هاى علم گرا, روان شناسى و جامعه شناسى و سیاست نیز آینده نگر مى شوند و دنبال سیستم هایى مى گردند که به آینده نفوذ کند. فیلم آمریکایى ((روح)) یا ((شبحGoast) (() که چند اسکار گرفت, به نوعى همین مضمون را دنبال مى کند.

یکى دیگر از اسباب آینده نگرى در بین اندیشمندان غربى, مسإله مذهب است. شما به کارکرد افرادى مثل جرى فالول و موسسه ((کلوپ اخلاقى)) نگاه کنید. در اکثر تمدن ها اعتقاد بر این بوده است که در پایان هر هزاره یک سرى تحولاتى رخ مى دهد. در سال 2000, حدود 61 فرقه منتظر ظهور عیسى مسیح بودند و یهودىها آمده بودند در دروازه شرقى بیت المقدس دوربین گذاشته بودند که حضرت مسیح اگر نزول اجلال کرد, فیلمش را بگیرند.

مجموع این قضایا یک پیوندى بین نظریه پردازان, سیاست بازان و تصویربرداران غرب ایجاد مى کند. مثلا آقاى گاسپار وان برگر, وزیر دفاع سابق آمریکا, کتاب جنگ بعدى War Next)) را مى نویسد و بخشى از آن را به سال 1999 و 2000 و بخشى از آن را به ظهور محمد منتظر[ ؟]! در ایران اختصاص مى دهد و چیزهایى را که نوستر آداموس گفته بود مجددا زنده مى کند.

تنها تمدنى که منجى و موعودش یک موجود زنده عینى است, شیعه است. تمدن هاى دیگر, منجى شان را قاب کرده اند, زده اند به سینه آسمان. یعنى موعود آنان یک موجود ذهنى است. و در زندگى تجلى ندارد, برخلاف موعود منجى شیعه که کاملا عینى است. منتهى ما نیاز به مترجمانى داریم که این تجلى باطنى مذهب شیعه را بیاورد و وارد جامعه کند.

براى غرب مسإله مذهب تشیع پس از ظهور صفویه در ایران اوج گیرى اهداف استعمارى غرب نسبت به شرق و ایران جدى شد. منتها مسإله مهدویت پس از پیروزى انقلاب اسلامى براى اینها مطرح شد. اینها وقتى با انقلاب اسلامى مواجه شدند, غافلگیر شدند. رئیس سازمان سیا این نکته را در سخنان خود گفته بود. از این جهت در فیلم ((نوستر آداموس)) که در سال 80و81 مطرح شد, خیلى خام با این مسإله برخورد مى کنند. در سال هاى اولیه انقلاب, مقالات, کتاب ها و فیلم هاى مختلفى در این باره ساخته شد; اما از دهه 90 سبک کار را عوض کردند. دیدند اگر بیایند اما زمان شیعیان را نفى کنند, به نحو دیگرى اثباتش کرده اند; چون در جهان این حالت وجود دارد که چیزى را که غرب نفى کند, حتما یک ارزشى دارد. لذا در این دهه فیلم هایى مثل ((صهیون)) و ((آمارگدون)) و... ساخته مى شود که به جاى تخریب این طرف, به اثبات مدعاى غربیان در زمینه آینده جهان مى پردازد.

پى نوشت:

1. سوشیانت در زرتشت, گوتمه یا بوداى پنجم در بودیسم, مسیح در یهود و مسیحیت.. ..

موعود, ش 25 و :26 بازتاب اندیشه, 15.