السلام علیک یا اباعبدالله الحسین علیه السلام

مهدویت و هالیوود؟!

آمریکا با نشان دادن آینده تاریک و خونین بشر در فیلم هاى خود, سعى دارد خود را منجى آینده بشریت معرفى کند. مسإله مهدویت براى غرب پس از انقلاب اسلامى ایران مطرح شد.
هالیوود مرکز فیلمسازى آمریکاست که در هر سال 700 فیلم تولید مى کند و سالانه حدود 15میلیارد دلار سود خالص دارد و نزدیک ...

انجمن حجتیه ...

چند سالی است که انجمن حجتیه به صورت علنی پا به عرصه فعالیت های فرقه ای خود نهاده، که می توان گفت از سال 138۵ و۸۶ به صورت علنی و با نام انجمن حجتیه، فعالیت خود را ادامه می دهد.
اما نکته قابل توجهی که در لابلای وبلاگ ها و سایت های مربوط به انجمن حجتیه بسیار به چشم می خورد، اقدامی ...

تصوف چیست؟

عمدتاً بحث هم برمی‌گردد به این بحران هویت که بشر امروز گرفتار آن است چون بشر گرفتار بحران معنویت هست بستر برای گرایش بیشتر به معنویت و عرفان تشدید می‌شود.

تصوف (شیخ- قطب- مرشد)

صوفیان معمولاً یک سلسله دستورات گوناگون به پیروان خود می دهند که در بسیاری از موارد نه با موازین عقلی سازگار است و نه با موازین شرعی ،لذا برای این که پیروان خود را در مقابل این دستورات تسلیم کنند وآن دستورات برای آنها به تمام معنی لازم الاجراء باشد ،  

مقامات ...

تصوف (شیخ- قطب- مرشد)

صوفیان معمولاً یک سلسله دستورات گوناگون به پیروان خود می دهند که در بسیاری از موارد نه با موازین عقلی سازگار است و نه با موازین شرعی ،لذا برای این که پیروان خود را در مقابل این دستورات تسلیم کنند وآن دستورات برای آنها به تمام معنی لازم الاجراء باشد ،  

مقامات ...

خرقه پوشی- بدعتی دیگر

یکی دیگر از بدعتهای تصوف که ریشه در تعالیم غیر اسلامی دارد خرقه پوشی و خرقه دادن است.
خرقه در لغت به تکه ای از پارچه، پاره ی لباس، جامه ای که از تکه های گوناگون دوخته شده باشد[1]و در اصطلاح به لباس رسمی صوفیان گفته می شود که از تکه های بی ارزش پارچه بصورت چهل تکه می دوخته اند. و ...

مهدویت در دیدگاه اهل سنت

مهدى (علیه السلام) بارها و به اشکال مختلف در احادیث نبوى آمده است، منظور از احادیث نبوى، احادیثى است که از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) نقل شده گردیده است .

ولیکن چون در این بخش سعى بر بیان احوالات مهدى (علیه السلام) موعود از مدخل اعتقادات اهل سنت است، پس به احادیثى اشاره مى‌شود که از کتب معتبر و روائى اهل سنت استخراج شده است.

آیا در کتب و فرق اسلامی و کلامی نامی از عبدالله بن سبا برده شده؟

بله. اول کسی که درباره عبدالله بن سبأ صحبت کرده است، مرحوم نوبختی (ره) است ـ از استوانه‌های علمی فِرَق اسلامی شیعه ـ که در کتاب فِرَق الشیعة عبدالله بن سبأ را مطرح می‌کند:

ممن أظهر الطعن علی أبی بکر و عمر و الصحابة.

فِرَق الشیعة للنوبختی، ص22

می‌گوید که یهودی بوده و مسلمان شده و برخی نسبت می‌دهند که عبدالله بن سبأ یهودی، بنیان‌گذار شیعه بوده است و اینها دروغ است.

الوافی بالوفیات للصفدی، ج17، ص100 ـ لسان المیزان لإبن حجر العسقلانی، ج3، ص289

همچنین خود ذهبی در کتاب میزان الإعتدال، مطالبی را مشابه همین عبارت نوبختی آورده و می‌گوید:

عبد الله بن سبأ من غُلاة الزنادقة، ضالٌ مضلٌ.

عبدالله بن سبأ از غالیان ملحد است و گمراه و گمراه‌گر است.

میزان الإعتدال للذهبی، ج2 ص426 ـ لسان المیزان لإبن حجر العسقلانی، ج3، ص89

نه ادعای امامت و نه وصایت حضرت علی (علیه السلام) را داشت و نه تأثیرگذار در جامعه آن روز بود و نه فردی بود که صحابه از او حرف شنوی داشته باشند. بعضی از آقایان اهل سنت می‌بینند که قضیه قتل عثمان و جنگ جمل که صحابه کِبار پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در این ماجرا بودند و برای این‌که دامن اینها را پاک کنند و کناهش را به گردن فردی بیاندازند، آمدند در اینجا و افسانه و اسطوره عبدالله بن سبأ را اختراع کردند.

عبدالله بن سبأ

آیا در کتب روائی شیعه، نامی از عبدالله بن سبأ ذکر شده است یا خیر؟ 

بله، در کتب شیعه مطرح شده است؛ ولی به عنوان یک فرد مطرود و کذّاب و ملعون و غالی. مرحوم کَشّی در رجال خود نقل کرده است از أبان بن عثمان - از اصحاب اجماع که وثاقتش اجماعی است – که از امام صادق (علیه السلام) شنیدم فرمود:

لعن الله عبد الله بن سبإ، إنه ادعى الربوبیة فی أمیر المؤمنین (علیه السلام) و کان والله أمیر المؤمنین (علیه السلام) عبدالله طائعا، الویل لمن کذب علینا و إن قوما یقولون فینا ما لا نقوله فی أنفسنا، نبرأ إلى الله منهم نبرأ إلى الله منهم.

خدا لعنت کند عبدالله بن سبأ را که ادعای ربوبیت در امیرالمؤمنین (علیه السلام) کرد. امیرالمؤمنین (علیه السلام) بنده مطیع خدا بود. وای بر کسی که بر ما دروغ ببندد و بگوید چیزی را که ما نسبت به خودمان همچنین ادعایی نداریم و به خدای عالم از اینچنین گفتاری برائت می‌جوییم.

رجال کشی، ج1، ص324، حدیث172